Γενετήσια κονδυλώματα,  στις γυναίκες,..  <<μία σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια».

Τα κονδυλώματα αποτελούν το σύμπτωμα της ιογενούς προσβολής από τον ιό των Ανθρώπινων Θηλωμάτων (Human Papilloma Viruses - HPV).

Τα είδη του ιού των κονδυλωμάτων;

  Υπάρχουν πάνω από 130 τύποι του ιού, οι οποίοι έχουν αριθμηθεί (1,2,3,4 κλπ.)  Κάποιοι τύποι είναι χαμηλού κινδύνου ενώ κάποιοι άλλοι αυξημένου κινδύνου.

>Οι τύποι του ιού HPV χαμηλού κινδύνου(6,11,42,43,44,54,61,70,72 ,81)

•   προκαλούν συνήθως καλοήθεις αλλοιώσεις, γνωστότερες εκ των οποίων είναι τα οξυτενή κονδυλώματα. Οι τύποι του ιού 6 και 11 ευθύνονται για το 90% περίπου των αλλοιώσεων αυτών.

>Οι τύποι του ιού HPV υψηλού κινδύνου (16,18,31,33,35,39,45,51,52,56, 58,59,68,73,82):

•   μπορούν, υπό κατάλληλες συνθήκες, να προκαλέσουν την ανάπτυξη διάφορων ειδών καρκίνου στον οργανισμό, όπως στον τράχηλο της μήτρας, στον κόλπο, στο αιδοίο, στον πρωκτό, στο πέος καθώς και στον στοματοφάρυγγα. Από όλους αυτούς τους τύπους του ιού, οι ιοί 16 και 18 εμφανίζονται με την μεγαλύτερη συχνότητα.
•  

Τι σχήμα έχουν τα κονδυλώματα;

Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι μικρά ογκίδια -μικρές δερματικές βλάβες με σχήμα σαν μικρό κουνουπίδι (ανθοκραμβοειδές). Μπορεί να είναι επίπεδα ή να προεξέχουν από το δέρμα, να είναι μικρά σαν κεφάλι καρφίτσας ή μεγαλύτερα, μεμονωμένα ή πολλά μαζί. 

Συνήθως έχουν ανώμαλη επιφάνεια και το χρώμα τους είναι ερυθρό-ρόδινο ή γκρίζο-φαιό, έχουν βάση πεπλατυσμένη ή με μίσχο, ενώ η σύστασή τους είναι μαλακή. 

Πως μεταδίδονται τα κονδυλώματα;

  Τα κονδυλώματα μεταδίδονται κυρίως με την σεξουαλική επαφή, ακόμη και με τη μη ολοκληρωμένη, γι' αυτό και κατατάσσονται στα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ).

Εάν υπάρξει τριβή του δέρματος ή των βλεννογόνων (βλεννογόνος= υμένας που καλύπτει εσωτερικά κοιλότητες, όπως ο βλεννογόνος του στόματος και του κόλπου) με δέρμα ή βλεννογόνους κάποιου μολυσμένου ατόμου, ο ιός μπορεί να μολύνει. (Η χρήση προφυλακτικού μειώνει την πιθανότητα μετάδοσης, αλλά όχι πλήρως)

Τα κονδυλώματα μεταδίδονται στον φυσιολογικό τοκετό;

  Μεταδίδονται από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Γι΄αυτό, συνήθως αν υπάρχουν εξωτερικά κονδυλώματα, συνιστάται καισαρική τομή.

Τι συμπτώματα έχουν τα κονδυλώματα;

  Τα κονδυλώματα στις γυναίκες συνήθως δεν έχουν συμπτώματα, δεν πονάνε και δεν δημιουργούν φαγούρα. Η ασθενής τα αντιλαμβάνεται συνήθως με την αφή ή τα βλέπει με μεγεθυντικό καθρεφτάκι. (Ανάλογα με το μέγεθος και την ανατομική τους θέση, μπορεί να συνοδεύονται από πόνο ή κνησμό)
Στους άνδρες, τα συμπτώματα των κονδυλωμάτων μπορεί να είναι κνησμός του πέους, του οσχέου ή της πρωκτικής περιοχής.

Πως γίνεται η διάγνωση των κονδυλωμάτων;

  Αν είναι εξωτερικά, αναγνωρίζονται  είτε με την γυναικολογική εξέταση-επισκόπηση της περιοχής είτε με το κολποσκόπιο.

  Αν είναι εσωτερικά, είναι ορατά με την κλινική εξέταση-γυναικολογική εξέταση ή από το αποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου.

Αν το τεστ Παπανικολάου δείξει αλλοιώσεις του ιού HPV, γίνεται κολποσκόπηση, που είναι πιο λεπτομερής και μπορεί να ληφθούν και βιοψίες επί τόπου, ώστε να τεθεί ή να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και αν κριθεί απαραίτητο υπάρχουν και οι μοριακές τεχνικές τυποποίησης του τύπου HPV.  

Ποια είναι η θεραπεία των κονδυλωμάτων;

  Οι λύσεις και οι μέθοδοι θεραπείας των οξυτενών κονδυλωμάτων προτείνονται εξατομικευμένα και διακρίνονται σε φαρμακευτικές θεραπείες όπου περιλαμβάνουν φάρμακα όπως ποδοφυλοτοξίνη και ιμικουιμόδη, τα οποία τοποθετούνται από την ίδια την ασθενή, και φάρμακα όπως το τριχλωρο- οξικό οξύ και την ποδοφυλλίνη που εφαρμόζονται από τον γιατρό.
και μηχανικές μέθοδοι οι οποίοι περιλαμβάνουν την καταστροφή των κονδυλωμάτων με κρυοπηξία, ηλεκτροδιαθερμία και laser και την αφαίρεση (εκτομή) των κονδυλωμάτων. 

Υποτροπιάζει ο ιός;

  Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα, ο ιός να υποτροπιάσει μετά τη θεραπεία όπου και θα επαναληφθεί η θεραπευτική αγωγή καθώς και θα γίνει προσπάθεια να αντιμετωπισθούν παράγοντες που ευνοούν την επανεμφάνισή τους όπως: ανεπαρκής υγιεινή φροντίδα της γεννητικής περιοχής, διαβήτης, ανοσολογικές ανεπάρκειες και ανοσοκατασταλτικά, έλλειψη καλού ύπνου, υγιεινής διατροφής και κάπνισμα. 

Οι υποτροπές των αλλοιώσεων είναι λίγες και συνήθως συμβαίνουν μέσα στον πρώτο χρόνο από την εμφάνισή τους.

Info:

Ευχαριστούμε τον ιατρό γυναικολόγο κο. Κωνσταντίνο Λιάτσο,  Ειδικό Κολποσκόπησης-Παθολογίας Τραχήλου, και Μέλος της HSCCP.     Εργάζεται στο Μαιευτήριο  «Μητέρα».